Początki winiarstwa w Polsce sięgają XIII wieku. Wino było napojem dla szlachty i duchowieństwa. Pierwsze polskie winnice należały do klasztorów i dworów szlacheckich.
W czasach Jagiellonów wino było bardzo cenionym napojem. Król Władysław Jagiełło miał nawet własnego winiarza, który zajmował się królewską winnicą i produkcją trunku dla dworu. Wino regionalne było również częstym prezentem dyplomatycznym.
Niestety w czasach saskich polskie wino regionalne straciło nieco na popularności. Zamiast rozwijać polskie winnice, wino importowano głównie z Węgier i Niemiec. Pomimo tego, na terenach dzisiejszego Podkarpacia, Śląska oraz Małopolski nadal uprawiano winorośl i produkowano polskie wina.
Odrodzenie winiarstwa w Polsce nastąpiło w XIX wieku. Winnice powstawały głównie na terenach dzisiejszego Podkarpacia. Wino z tego regionu cieszyło się dużym powodzeniem i było eksportowane do innych krajów.
Winiarstwo w dwudziestoleciu międzywojennym
W dwudziestoleciu międzywojennym winiarstwo w Polsce rozwijało się dynamicznie. Powstały nowe winnice, a produkcja wina wzrosła. Wino z Podkarpacia było bardzo cenione i eksportowane do innych krajów.
Winiarstwo w PRL-u
W PRL-u winiarstwo podupadło. Państwo skupiło się na produkcji żywności, a wino nie było priorytetem. Dopiero w latach 80. XX wieku zaczęto ponownie.